W dniach 24 – 30 marca 2018 r. młodzieżowa orkiestra Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. im. Henryka Melcera w Kaliszu, korzystając z zaproszenia przygotowanego przez Centrum Rozwoju Stosunków Ormiańsko-Polskich we Wrocławiu oraz Średniej Specjalnej Szkoły Muzycznej im. Piotra Czajkowskiego w Erewaniu, gościła w Republice Armenii. Wyjazd ten możliwy był dzięki wielkiemu wysiłkowi finansowemu rodziców naszych uczniów, jak również hojności licznych sponsorów.
Bardzo bogaty program wyjazdu, zaplanowany i skrupulatnie przeprowadzony przez prezesa Centrum pana Karena Shahumyana obejmował nie tylko część edukacyjną, ale również turystyczną, pokazującą nam w wielkim skrócie zapierające dech w piersi piękno Armenii. Byliśmy w tak malowniczych miejscach jak choćby położone na wysokości ponad 2000 metrów n.p.m. jezioro Sewan, klasztor Khor Wirap, muzeum Komitasa. Tych nazw i atrakcji pod nimi się kryjących można by wymieniać bardzo wiele, ale wiemy, że mogą one niewiele mówić dla kogoś, kto nie miał szczęścia być w tych miejscach i doświadczyć niespotykanej gościnności, jaką byliśmy otoczeni od pierwszych chwil naszego pobytu na ziemi ormiańskiej. Dla lepszego zrozumienia skali naszych doznań powiemy, że zwiedziliśmy miejsce, w którym przechowywana była włócznia, którą przekłuto ciało ukrzyżowanego Jezusa, patrzeliśmy na górę Ararat, na której zatrzymała się po potopie arka Noego, podziwiając ten widok z miejsca, odwiedzonego w roku 2001 przez papieża Jana Pawła II. Dowiedzieliśmy się, że Armenia, jako pierwszy naród już w roku 301 naszej ery przyjął chrześcijaństwo, jako religię państwową. Takich rarytasów doświadczyliśmy co niemiara i na pewno jeszcze przez długi czas stanowić one będę materiał do wielu przemyśleń i zachwytów.
Głównym celem naszej wizyty w Armenii było nawiązanie współpracy artystycznej z naszymi rówieśnikami ormiańskimi. Kilkuletnia działalność pedagogiczna w naszej szkole pani Heghine Mkrtchyan owocuje m.in. wprowadzaniem do repertuaru utworów kompozytorów ormiańskich, których wykonywanie często uświetnia uroczystości organizowane przez Ambasadę Armenii w Polsce. Aby jednak móc stale poszerzać nasz repertuar, udoskonalać technikę jego wykonywania, a dzięki temu podnosić nasze umiejętności interpretacyjne, bezcennym było umożliwienie młodzieży bezpośredniego kontaktu z bogatą kulturą tego odległego, ale tylko geograficznie kraju. Znaleźliśmy doskonały kontakt z rówieśnikami, a nasze wspólne koncerty zarówno w Dilidżanie, jak i w Szkole Muzycznej im. Piotra Czajkowskiego w stolicy Armenii, którą jest przepiękny Erewań, wypadły bardzo okazale, wzbudzając autentyczny entuzjazm publiczności.
Przywieźliśmy z naszej wyprawy wiele nowych znajomości i przyjaźni, które zamierzamy kontynuować zapraszając naszych nowych przyjaciół do odwiedzenia Kalisza. Podpisaliśmy umowę o współpracy pomiędzy naszymi szkołami muzycznymi, której zapisy stanowią o wymianie doświadczeń, organizacji wspólnych koncertów oraz dzieleniu się dostępnym materiałem nutowym. Udało nam się również poprzez wspólne muzykowanie z młodzieżą szkoły muzycznej w Erewaniu, zapoznać wielu rodziców i nauczycieli tej szkoły z podstawowym kanonem kultury polskiej.
Mamy pełną świadomość, że to, co najistotniejsze w tym wyjeździe zadziało się w sercach i umysłach nas wszystkich, którzy przez ten tydzień przeżyliśmy wspaniały i szczęśliwy czas. Mówi się zazwyczaj grzecznościowo o gościnności, z jaką przyjmowani bywamy w różnych okolicznościach, ale skala tego wszystkiego, co danym nam było doświadczyć w Armenii daleko przekracza wszelkie wartości tych grzecznościowych określeń. Nie do końca potrafimy nawet w tej chwili, gdy od powrotu dzieli nas już prawie tydzień, znaleźć słowa, które mogłyby adekwatnie oddać wszystko to, co było nam dane przeżyć.
Dziękujemy raz jeszcze wszystkim, którzy pomogli nam w realizacji tej niezwykłej wyprawy. Wierzcie nam, że każda złotówka przeznaczona na ten cel była najlepiej wydaną kwotą, owocującą szczęściem, radością, wiedzą i wielką wdzięcznością.
Szczególne podziękowania kierujemy do Instytucji, Firm i Osób prywatnych wśród których wymienić pragniemy:
Biuletyn Informacji Publicznej